HAYATIN ÖBÜR YÜZÜ

 

Bir seher vakti söndü bütün lambaları

Ardı sıra çalınan ölüm davulları

Güneşte zincirle vurulmuşlar

Aramakta o özgür kuşları

 

Yaşa hayatı özgürce yaşa

Aşkla örülmüş hayatın ışıkları

Bir bozu bulanık içki

Bir bakışla döner sirkeye şarapları

O Şakik-i Belhi ki güpegündüz yakar lambaları

Bir tavus güzelliğinde olur akşamları

Salını salını gezer gündüzleri

İncitmeden karıncayı ürkütmeden kuşları

Dürüp bir ömür yatakları şilteleri

Ayın gölgesi vurur erkenden

Bu dert yakarsa beni yakar

Gökyüzünü inletir annenin ağlamaları

Her kadın bir annedir

Erken kalkar sabahları

Benimle oturup benimle kalkar akşamları

Neden beni yalnız bırakır ölürken

Şaşılır buna

Ölenle ölünmez der kadına komşuları

Dostlar arasında bir bir sayılır yaptıkları

Bizde ölünün arkasından konuşulmaz

Ama bir bir anlatılır hayırları hasenatları

 

 

Ahmet KEMAL