OY BU KADAR ÖNEMLİ | OY BU KADAR ÖNEMLİ

OY BU KADAR ÖNEMLİ

OY BU KADAR ÖNEMLİ

Bazı şeyler kaybedilince anlaşılıyor. Maalesef. Ama akan nehir suyu bir daha geri gelmiyor.

Kıymet bilmeme işten kovuluncaya kadar küfretmeye. Memleket yıkılıncaya kadar şizofren tavırla, şeytana hizmete devam edebiliyorlar.

Bazı erememiş ergen öncesi kalmış tipler.

Ana baba dost kıymeti bilememektedirler. Hep suçlar hep ister haklı haksız aramazlar. Sürekli mızmızlanırlar. Haklı olup olmaması incelenebilir. Fakat. Ana babalarına ve yakınlarına ödettikleri bedel tamir edilemez büyüklükte.

Telafi edilemeyecek boyutta oluyor. Ana baba dostluğa layık insanları bulmayı bırak. Öldüklerinde mızmızlanacak bir yer bulmayı tırmalayacak bulamayacak. Kahırlarının bedelini vicdan azabının acısının ağılığını çekememektedirler. Bunu da hissedip duymayanlar. Zaten insanlıktan çıkmış. Esfeli safiline düşmüşlerdir. Allaha şükürler olsun ki. Tövbe gibi bir nimetimiz var. Hakkını vermek lazım.

Güzel memleketini horlamak, kapris yapmak sürekli suçlamak. Aynı şeydir.

Orhan Arslan beye. Bu oy kırgınlığını.  Bulunulan şartların iyi anlaşılamamasını gündem etmesine teşekkür ederiz. Anlayana sivrisinek saz babından kısa kesmiş.

Vatan kalmadığında.

Kim nereden ne manfaatlenecek..

Haçlı seferleri size bir şey yapmaz mı diyecek. Zarar vermez mi diyecek.

Diyelim işbirlikçi. Ulan. Dış güçlerle işbirlikçiliğinden beklentinin gücü bile. Bu memleketin gücüne varlığına bağlı. Memleket çökse senin işbirlikçi ihanetine kimin ihtiyacı kalır. İnsan bu kadar mı ahmak olur. Mankurt olur. Kafama kramplar giriyor yine anlamıyorum.

Şu andaki memleket imkânlarını. Vazifesi bitince onlardan bulabilecek mi?

Zerre onurları olacak mı?

Yalanmak, kırılmak, kıııtmak, çaklamak, yamışmak. Besleme olmaktan. Merhamet dilenip durmaktan başka yapabilecekleri ne kalmaktadır.  Hele okumuş unvan almış. Sanki akdetmemek çıldırmak için okumuşlar. Batı kafa, batı şakşak. İşini yap memleketine hizmet et.  Akıllı ol ahmaklığı bırak. Ülken batıp üniversiten kapandığında sen neyin araştırmasını yapacaksın. Bürokratlık hava atmalar iş yapmamalar hatta engel olmalar. Bürokratik vazife olamaz.  Memlekete işiyle aşıyla, sorumluluk bilinciyle oyuna sahip çıkmak. Her zamandan bugün daha önemli. Sözüm meclisten dışarı. Anlayana.

Beyin göçü, emek göçü diyenler. Asıl bağlamından koparıp kılıf biçenler. Az, istisnası hariç Memleketi terk edip memlekete dönmeye uğraşan. Memleket imkânları ve onurları kaybolması. Memleketimizin özgürlüğünün zerresinin bulamamasının. Bunu da ergen öncesi gelişememezlik gibi. Sorumluluğunu memleket sever, üretken insanlara. Kahır, uğraşma hatta kavga boyutunda tavır sergilemekte. Hala bu kavga ve mızıldamalarını yapabilmeleri. Bu memleket sever insanların fedakar tutumlarının gölgesinde yaşayabilmekte. Özellikle sosyal medyadan saldırılar düzenlemekte. Fitne fasat işte.

Daha fazla darbe vurarak. Kendi yıktıkları enkazın altında kalacaklarının da farkına varamamakta. Çok yazık.

Ölümden öte yol yok . Artık insan gelişi olmayan bir yola doğumuyla  girmiştir.

Vatandan öte bir vatan da yok. Gidecek vatan lüzumsuz kaprislerle geri dönüşü olmayan bir yola girmiş olduğunun işaretidir. Bir oy bile bu kadar önemlidir. Bir hayat iman eseri vatan sorumluğudur.

Allah bu imkanı bir daha vermeyebilir. Oy namustur. İstiklal istikbal için kullanılmalı. Klişe olmuş ama tam yeri. Soğan patatese kızıp beş benzemezin aracılığıyla memleketi satmamalı.

Öfkeyle kalkan zararla oturur derler. Irak Saddamdan kurtulacaktı. Güya kahramanlık gösteriyorlardı.

Dış güçlere maşa oldular. İndirdiler. Astılar. Heykelinin kafasını ayakkabı ile dövdüler. Sonra pişman olmuş. Geç. Önce verdiğin zararın bedelini öde.  Peki ne oldu. Terörist denilen talabani cumhurbaşkanı oldu. Dünya bir teröristle muhatap olmak zorunda kaldı. Iraklı deviren güya kahramanlar halk ne oldu. Bugün dahi biz aponun heykelini diyeceğiz diyenler yok mu?

Farz edelim ki.

 Ekonomi güvenlik çöktü. Sosyal kurumlar çöktü. Yalnızca batı destekçilerinin memleketlilerini katletme ve engelleme karşılığında kapı kulu köpek misali yal dışında bir şey alamadı. Halksa bel bet perişan. Eski aldıkları maas ta yok. Yapacakları işte yok. Adalet aramayı bırak can güvenliği de yok. Hatta istemek hak talep etmek bir tarafa görünmez olsamcda sağ kalsam derdine düşmek. Ne acı ne zor.. İşte filistin, işte Ugrayna, işte Tuna kıyıları.

Sevri uygularlar üçe dörde bölerler ssk veya emekli sandığını kaldırırlarsa. Bugün çalışıp maaş alanlar. Emekli maaşı alanlar maaşı nereden alacaklar. Kime sızlanacaklar. Hangi kıçı yalaycaklar. Sonunda ne alacaklar.

Katılıyorum iman vatan bayrak bu kadar önemli. Özgürlük bu kadar önemli. Oy bu kadar önemli.

İnanıyorum milletimiz müsaade etmez de. Sahiplenme güçlü olmalı. Türkiye yüzyılı projeleri daha hızlı gerçekleşmeli.

Memleketimiz huzur. Ailemiz huzurlu. Vicdanımız rahat. İki cihanda esenlik dileklerimle.

 

Mehmet Ali TURHAL

5 Nisan 2023 / SAKARYA