HAZAN MEVSİMİ | HAZAN MEVSİMİ

HAZAN MEVSİMİ

HAZAN  MEVSİMİ

Kimi yeşil, kimi altın sarısı,

Kimi dalda, yere düşmüş yarısı,

Bir bedenden ayrılışın sancısı,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Baharda tohumla buluşan toprak,

Açınca tabiat çiçek ve yaprak,

Hasat mevsimidir, ambarlara bak,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Doyulmaz zevkine, alem rengarenk,

Altın  sarı, gümüş, mavi bir ahenk,

Mevsimler içinde bulunmaz bir zevk,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Eser deli rüzgar, savrulur gazel,

Yapraklar fısıldar güzel mi güzel,

Hissedilir ölüm, yokluk ve ezel,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Sararmış yaprakta seyret güneşi,

Bu candan vuslatın var mı bir eşi?

Ayrılık busesi ve endişesi,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Ne sadece hazan, ne de hüzündür,

Canlının toprağa döndüğü gündür,

Bir vuslat, bir muştu, kutlu düğündür,

Gönlüm son baharda yaşanır diyor…

 

Özlemle dallarda ötüşür kuşlar,

Düşen yapraklara mahzun bakışlar,

Ardından gelse de o soğuk kışlar,

Gönlüm SON BAHAR’da  yaşanır diyor…

 

 

Musa UZUNKAYA